The West Coast

Vandaag trekken we naar de Westkust, maar alvorens koers naar het Zuiden te zetten eerst nog een korte stop aan Golden Bay. We parkeren in Takaka, een echte hipsterstad waar we een koffietje nuttigen en beetje rondwandelen. Nadien een bezoekje aan Te Wainoropupu Springs waar het water echt superhelder is, de flyer loog niet. Vervolgens de 5 uur durende rit naar Punakaiki. Met de nodige Duitse en Nederlandstalige hits gaat de tijd vrij snel voorbij. Het valt mij/ons op dat we die prachtige uitzichten allemaal vanzelfsprekend beginnen vinden. Waar ik twee weken geleden om de 5 minuten mijn auto parkeerde om foto’s te nemen ben ik al helemaal gewend aan het feit dat elk maar dan ook elk uitzicht dat je vanuit de auto hebt postkaartwaardig is. Verbazend hoe snel deze gewenning gaat...

Ergens in de namiddag bereiken we onze tweede ‘must see’ van de de dag: de Pancake Rocks en Blowholes in Punakaiki. S Avonds komen we dan aan in Greymouth, een stadje langs de kust waar we 2 nachten blijven.

De volgende dag trek ik erop uit met de mountainbike, ik fiets een 40-tal km van de Wilderness Trail; een heel mooi onderhouden mountainbike-route langs de Westkust. Het is een beetje mistig hier in de ochtend maar de temperaturen zijn wel iets aangenamer dan de hitte in Abel Tasman; 21-24 graden. In de namiddag volle zon en ik zet mij buiten om alweer een boek uit te lezen. Elena vertelde me dat ze in Auckland ‘Bohemian Rhapsody‘ gezien heeft en dat dat echt een film voor mij zou zijn (onder andere gebaseerd op mijn muziekkeuze in de auto). Ze gaat met een plezier een tweede keer meekijken ‘s avonds in Greymouth en ik geef toe, ik vind het echt een goede film!

We zetten verder koers Zuidwaarts, op naar de gletsjers en met name Franz Josef Glacier. We plannen hier ergens in de avond toe te komen om morgen te gaan hiken op en rond de gletsjer. In voormiddag brengen we een bezoekje aan Hokitika en ook Hokitika Gorge. Vervolgens lunchen we aan een meer en in de namiddag gaan we langs een klein dorpje aan de Westkust, afgelegen en zeer rustig (30 permanente inwoners) en wandelen we daar wat rond op het strand. Zoals gepland arriveren we tegen een uur of 5 in Franz Josef. We gaan langs de infostand om te kijken welke hikes morgen mogelijk zijn (aangezien het weer niet top zal zijn), koken diner en gaan dan in de plaatselijke bar genieten van Happy Hour.

Zoals voorspeld regent het in de voormiddag en kunnen we pas in de namiddag onze wandeling naar de gletsjer inzetten. Confronterend om te zien hoe de gletsjer weggesmolten is in de loop der jaren, maar maakt de wandeling zeker ook interessant. Door het slechtere weer is de gletsjer voor een groot deel verscholen in de wolken, maar het blijft toch de moeite om te bekijken.

S Avonds is het tijd om afscheid te nemen van Elena. Onze wegen scheiden hier aangezien zij verder het Zuiden opgaat en ik richting Arthur’s Pass trek. We vieren dit op gepaste wijze met een goed feestje in een lokale bar inclusief de nodige drank en dansmoves. Ik heb de mensen daar de Macarena moeten aanleren (ze waren wel heel enthousiast). Ook heb ik mijn signature move ‘de grasmaaier’ en enkele ‘overslagen’ boven gehaald; geslaagd feestje dus! Ook nog een groepje Belgen tegengekomen en het was leuk nog eens Vlaams te kunnen praten.

Arthur’s Pass is maar een 2-tal uurtjes rijden en ik blijf ongeveer 3 dagen in dit gebied waar letterlijk niets van supermarkt of restaurant of wat dan ook is, dus ik sla voldoende proviand in in de supermarkt onderweg. Eens aangekomen op misschien wel de mooiste kampplaats tot nu toe installeer ik mij en ga ik op aanraden van de eigenaars in de namiddag naar Lake Brunner. Beetje zwemmen, beetje lezen... helemaal klaar om morgen zwaar te gaan hiken in Arthur’s Pass National Park!